گاهی تمام حقیقت پشت واقعیت گم می شود
گاهی آنچه باید شود، آنچه نباید شود می شود
گاهی آنکه در دیده است در دل رسوب می شود
گاهی باید از دیده رفت تا در دل ماند، حتی به قدر خاطره ای کوتاه
گاهی باید دریای غصه های خدا شوی تا توان خروش یابی
گاهی جایی که باید دل به دریا زد همین جاست
گاهی نمی خواهی بدانی چرا دلشوره داری، ولی می دانی
گاهی دلت برای خودت تنگ می شود
و گاهی باید به آسمانت با این همه ستاره، فانوسی نیمه جان بیاویزی تا دلت، دل بماند...