شعر عاشقانه
شبیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم خداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم
خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو می میرم در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم
و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد
چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟ چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟
خداحافظ ، تو ای همپای شبهای غزل خوانی خداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانی
خداحافظ ، بدون تو گمان بردی که می مانم خداحافظ ، بدون من یقین دارم که می مانی !!!
نظرات شما عزیزان:
|